czwartek, 31 grudnia 2015

Podsumowanie roku 2015 i życzenia na nowy 2016 rok !

Moi drodzy czytelnicy za kilka godzin pożegnamy rok 2015. Czas więc na podsumowanie minionych dwunastu miesięcy.

Rok 2015 ogólnie

Pierwsza połowa minionego roku nie obfitował w jakieś ważne wydarzenia w moim życiu. Zacząłem się obawiać, że czeka mnie totalna stagnacja jak w 2013 roku. Oczywiście pewne sprawy ciągną się za mną do dziś. W czerwcu pojawiła się szansa odbycia płatnego trzymiesięcznego stażu rehabilitacyjnego  w jednostkach administracji publicznej. Po trzech miesiącach trafiłem do Osirodka Pomocy Społecznej do działu windykacji i okres od pierwszego września do trzydziestego listopada, to najlepsze trzy miesiące w minionym 2015 roku. Dzięki temu był to rok całkiem znośny.

Szok roku 

Na początku roku przypadkowo dowiedziałem się, że cierpię na pewien rodzaj autyzmu. Są pewne dokumenty w teczce pacjenta o których wie tylko lekarz i osoba upoważniona (w moim przypadku matka), to by wyjaśniało moje trudności w kontaktach między ludzkich. Trudno, trzeba z tym żyć.  Niestety w minionym roku pogarda dla bliźniego miała się całkiem dobrze. Pewne słowa kierowane pod moim adresem z ust kilku osób, świadczą tylko o jednym, a mianowicie, że idę w dobrym kierunku! Niestety przekonałem się też, że głupota i chamstwo coraz częściej ma kobiecą twarz. To bardzo smutne.

Zaczytany rok  

 W 2015 roku przeczytałem jedynie siedem książek. Dziewięć miesięcy z życia wyrwał mi John Toland i jego dzieło Hitler: reportaż biograficzny, recenzje możecie przeczytać na Blogu. Opowieści miłosne śmiertelne i tajemnicze Edgara Allana Poego, to wciąż klasyka do której warto wracać i nawet znalazło się miejsce na dramat Szekspira. W tym roku niestety mój portfel odczuł nasycenie rynku komiksowego. Na polu tego medium kontynuowałem jedynie rozpoczęte serie. Z wielu wartościowych tytułów byłem zmuszony zrezygnować z powodów finansowych. Zaległości zapewne będę nadrabiał cały 2016 rok. Teksty na Blogu będą pojawiały się nieregularnie, ale nie skreślajcie go proszę Was! Chciałbym aby Blog zmienił się w stronę internetową z prawdziwego zdarzenia, ale na razie to tylko sfera marzeń.   

Filmowy rok

W ubiegłym roku byłem tylko dwa razy w kinie. Seans Avengers: Czas Ultrona był dla mnie bardzo miły, ponieważ był to mój prezent urodzinowy. Cieszę się, że są jeszcze ludzie, którzy potrafią czynić dobro bezinteresownie. Rok zakończyłem seansem Makbeta w reżyserii J. Karzela. No i nie zapomnijmy o musicalu Rodzina Addamsów w Teatrze Muzycznym w Gliwicach, który otworzył miniony rok. W tym miejscu ogłaszam moje postanowienie noworoczne: W roku 2016  ocenie tysięczny film na stronie Filmwebu!

To było grane

W tym roku mój poczciwy PC nie uciągnął już żadnego większego tytułu. Ale za to świetnie sprawdza się przy starszych produkcjach i mniejszych grach. PC jako maszynę do grania pod koniec listopada zastąpiła konsola PS4. W przyszłym roku czeka na mnie Batman: Arkham Kinight, Wolfenstein: New Order i Teeken 7. 

Życzenia na rok 2016 

Moi drodzy z całego serca życzę Wam abyście dbali o zdrowie psychiczne, kochali bliźnich (choć to trudne) i nie poddawali się w codziennych życiowych  zmaganiach!

SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU 2016!!!

  

   

niedziela, 27 grudnia 2015

Hitler reportaż biograficzny – recenzja



  Adolf Hitler, jeden z największych dyktatorów i zbrodniarzy XX wieku, o którym powiedziano i napisano już wszystko. Półki księgarskie uginają się od szczegółowych opracowań dotyczących wybuchu i przebiegu II Wojny Światowej. Napisano także niejedną biografię najbliższych współpracowników Hitlera. Rozebrano na czynniki pierwsze otoczenie, w którym żył i pracował najbardziej znany w historii ludzkości Niemiec. Wydaje się, że liczne biografie w pełni pokazały nam jego życie prywatne i zawodowe. Jednak do zdecydowanej większości tego typu publikacji liczący się historycy podchodzą z dużą dozą nieufności. Czy jest książka, która w ciekawy i kompleksowy sposób prezentuje czytelnikom życie i czasy Adolfa Hitlera? 

Amerykański historyk John Toland (1912 – 2014) podjął się arcytrudnego zadania by napisać definitywną biografię Adolfa Hitlera (Adolf Hitler: The Definitive Biography). Książka po raz pierwszy ukazała się w 1976 roku. Bardzo szybko zyskała status jednego z najważniejszych i najrzetelniejszych opracowań dotyczących życia Adolfa Hitlera. To także kompendium wiedzy o mrocznych czasach wojny w jej politycznym i militarnym aspekcie. Książka ma formę reportażu. Autor obserwuje losy Adolfa H. od lat wczesnego dzieciństwa do samobójczej śmierci w wieku 56 lat. Reportaż ten czyta się niczym thriller polityczny z elementami obyczajowymi. Toland nie zanudza czytelnika suchymi faktami i datami historycznymi, ale wplata w całą opowieść autentyczne dialogi i emocje. Jeżeli lubicie programy Bogusława Wołoszańskiego, to omawiana pozycja powinna przypaść Wam do gustu. 


 Jest to jedna z niewielu pozycji gdzie autor w dużej mierze opiera się na relacjach żyjących świadków opisywanych zdarzeń. Zbierając materiały do książki przeprowadzał wywiady z kolegami i najbliższymi współpracownikami Führera. Bibliografia na końcu książki liczy piętnaście stron. Przeważają w niej powojenne opracowania historyczne w języku niemieckim, oraz materiały z archiwów brytyjskich i amerykańskich. Książka podzielona jest na 31 dużych rozdziałów opatrzonych osobnymi tytułami, w których znajdują się mniejsze podrozdziały. Taki podział pozwala czytelnikowi pojąć szeroką perspektywę życia Adolfa Hitlera. Polecam zgłębianie treści z ołówkiem i kartką pod ręką. Warto notować pewne wątki opowieści, która momentami płynie bardzo wartko i wielotorowo. W epilogu historyk obala mity dotyczące śmierci dyktatora oraz w zwięzły sposób opisuje co działo się po wojnie z czołowymi współpracownikami Hitlera.



Dzieło Johna Tolanda ukazało się na Polskim rynku w 2014 roku nakładem wydawnictwa „Albatros”. Ten opasły, liczący 1120 stron tom, to lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników historii XX wieku

 Tytuł: Hitler. Reportaż biograficzny; Autor: Toland John; Tłumaczenie: Kościuk Zbigniew; Wydawnictwo: Albatros; Język wydania: polski; Język oryginału: angielski; Ilość stron: 1120; Numer wydania: pierwsze; Rok wydania: 2014







poniedziałek, 23 listopada 2015

Poznajcie rodzinę Addamsów część I



Rodzina Addamsów to jedna z najbardziej znanych fikcyjnych rodzin popkultury. Ich drzewo genealogiczne obejmuje pokolenia: czarownic, dziwaków, psychopatów, dewiantów, oraz potworów. Mimo to są bardzo sympatyczni, a czarny humor, który jest ich znakiem rozpoznawczym, bawi kolejne pokolenia odbiorców już od 77 lat.



Ojciec rodziny


Upiorna familia narodziła się w głowie amerykańskiego rysownika karykaturzysty Charlesa Addamsa.  Addams urodził się 7 stycznia 1912 roku w mieście Westfieled w stanie New Jersey jako jedyny syn pianisty Charlesa Huey Addamsa i Grace M Spear Addams. Od najmłodszych lat przejawiał niesłabnące zainteresowanie groteską i makabrą i już w dzieciństwie rysował szkielety i trumny. Z czasem u rysownika wykształciło się jedyne i niepowtarzalne poczucie humoru. Po skończeniu koledżu wyjechał do Nowego Yorku, gdzie podjął studia na największym nowojorskim uniwersytecie na wydziale sztuk pięknych i rysunku. Studiował tam jedynie przez rok, ale zdecydował się pozostać w Nowym Yorku. W wieku 21 lat podjął pracę jako stały rysownik w satyrycznym piśmie New Yorker. Za każdą namalowaną planszę dostawał jedynie 35 dolarów. Rekompensował sobie skromne dochody czerpiąc zyski ze swojego największego dzieła rodziny Addamsów. Kiedy po trzyletnim pobycie w wojsku, wrócił do Nowego Yorku w 1940 roku, zaskoczyła go sława jaką cieszyły się jego rysunki. Jego mroczne poczucie humoru było czymś zupełnie nowym w świecie prasowej satyry. Jego popularność nie uszła uwadze filmowców i aktorów z Hollywood. Znał osobiście Alfreda Hithcocka. Rezydencja Batesów, którą znamy z Psychozy, zainspirowana była rysunkami Addamsa. Karykaturzysta pracował z reżyserem nad filmem Północ, północny zachód rozrysowując sceny akcji, które następnie znalazły się na taśmie. Aktor Cary Grant był pod tak dużym wrażeniem prac rysownika, że w czasie jednego z wywiadów przyznał: „Film jest dziełem naszej trójki, ale tylko Charles Addams mógł go tak namalować”. Panowie prywatnie byli przyjaciółmi. Grant nadał rysownikowi zabawny przydomek "A Defrocked Ghoul". Rysownik pracował także jako konsultant artystyczny przy filmie The Old Dark House z 1963 roku (do obejrzenia w całości w sieci). Addams to także ilustrator opowiadań z nurtu S-F i grozy, oraz twórca okładek do czasopism kryminalnych i detektywistycznych.

Wczesne lata 80. były czasem artystycznego sukcesu. Addams na swoim koncie miał 12 kolekcjonerskich albumów z własnymi pracami. Odbywały się także wystawy poświęcone jego twórczości m.in. w Metropolitan Mauseum of Art. w Nowym Yorku. Zmarł w Nowym Yorku 29 września 1988 roku na atak serca myjąc samochód przed swoim domem. Jego trzecia żona Marlin powiedziała reporterom: „Zawsze uwielbiał polerować swoje auto, więc myślę, że to miły sposób na odejście”. W 1999 Marlin Mathews założyła fundację imienia Charlesa Addamsa, opiekującą się dorobkiem artysty. W archiwum fundacji znajduje się jedynie pięćdziesiąt oryginalnych prac artysty. Fundacja działa po dziś dzień, tutaj znajdziecie jej oficjalną stronę internetową.





Portret rodzinny  

 Ekscentryczna familia Addamsów zadebiutowała w czasopiśmie New Yorker w 1939 roku i gościła na łamach pisma do śmierci Charlesa Addamsa. A oto krótkie charakterystyki głównych członków rodziny.



Gomez Addams 

Głowa rodziny Gomez to krępy Latynos z podkrążonymi oczami, wystającymi zębami i spłaszczonym nosem. Do szaleństwa zakochany jest w swojej żonie Mortici. Słowa wypowiadane przez nią po francusku doprowadzają małżonka do szału namiętności. Po za tym Gomez to świetny szermierz i tancerz. Jest właścicielem wielkiej kolejki elektrycznej i dziedzicem olbrzymiej fortuny. Właściwie Addamsowie nie przywiązują dużej wagi do pieniędzy, zawsze na pierwszym miejscu stawiają wartości rodzinne. Uwielbia Kubańskie cygara i romantyczne chwile na cmentarzu, oraz bagnach. W filmach w postać tę wcielali się: John Astin, Raul Julia, Tim Curry, Glen Taranto.




Morticia Addams z domu Frumph 


Smukła i upiornie blada Morticia Addams, to wyniosła piękność. Żona Gomeza, którego poznała na pogrzebie ich wspólnego przyjaciela. To była miłość od pierwszego spojrzenia. Morticia jest zawodową czarownicą, tak jak jej matka. W swojej szklarni hoduje mięsożerne i silnie trujące rośliny. Cechuje ją dusza artystki, maluje i rzeźbi. Są to oczywiście dzieła tworzone w duchu makabry i brzydoty. Uwielbia i chętnie wspiera wdowy i sieroty, zwykła mawiać: „Wdowy i sieroty, ich nigdy za wiele”. W postać Mortici wcielały się aktorki: Carolyn Jones, Anjelica Huston, Daryl Hannah, Elie Harvie.


Wujek Fester Addams

Brat Gomeza, blady, łysy jegomość z podkrążonymi, świńskimi oczkami. Noszący brązowy zamszowy płaszcz. Uwielbia zadawać sobie ból. Migreny leczy ugniatając głowę prasą drukarską. Uwielbia łowić ryby za pomocą laski dynamitu. Jego fascynacja prądem elektrycznym graniczy z obsesją. Z tego też powodu lubi na siebie ściągać pioruny. Ulubione stworzenia to sępy. Jest dobrym duchem rodziny. Jego miłością jest księżyc. Jak nikt inny zna się na torturach. Fester był ulubioną postacią Charlesa Addamsa. Odtwórcami tej roli w filmach i na scenie byli: Jackie Coogan, Christopher Lloyd, Patrick Thomas, Michael Roberts, Kevin Chamberlin, Brad Oscar, Rusell Dykstra.

 


Lurch

Mrukliwy służący Addamsów wzorowany na filmowym monstrum doktora Frankensteina. Lurch jest wrażliwy, gra na gitarze i śpiewa, a przede wszystkim jest lojalny i cierpliwy. Zawsze podejrzewałem go o melancholijne usposobienie. Złośliwcy mówią że to sztywniak i podobny jest do pewnego byłego już ministra edukacji. Wierzcie mi, to naprawdę sympatyczny gość. W Lurcha wcielali się: Carel Struycken, Ted Cassidy, John DeSantis.




 



Babcia Addams (Frumph)

Matka Mortici, prawdziwa wiedźma. Nestorka rodu na co dzień para się czarną magią i według familii świetnie gotuje. Zna tysiące przepisów na trucizny i magiczne wywary. Rzuca także uroki. W wolnych chwilach jest medium i chętnie kontaktuje się ze zmarłymi. Ma duszę anarchistki. Postać seniorki odgrywały: Blossom Rock, Jane Rose, Judith Malina, Carol Kane, Alice Ghostley, Betty Phillips, Jackie Hoffman.
 



Wednesday Friday Addams

 
Córka Gomeza i Mortici. Ta dwunastoletnia dziewczynka jest nad wyraz dojrzała. Jej zainteresowania krążą wokół zagadnień śmierci i makabry. Bezskutecznie próbuje uśmiercić swojego brata Pugsleya w czasie ich wspólnych zabaw. Ma dość depresyjne usposobienie, potrafi być bardzo cyniczna. W głębi serca jednak marzy, jak każda dziewczynka w jej wieku, o miłości aż po grób. W roli Wednsday mogliśmy zobaczyć i usłyszeć: Lise Loning, Cindy Henderson, Christine Ricci, Debi Derryberry, Nicole Fugere, Kriste Rodriguez, Rachel Potter, Lauren Revere, Melisse Hunter



Pugsley Addams

Pugsley to potwór w ciele dwunastolatka. Blond włosy, grubasek, łobuz. Pugsley lubi być torturowany przez swoją siostrę. Konstruuje także machiny tortur. Uwielbia robić niebezpieczne kawały, słowem słodki dzieciak. Jego postać kreowali: Ken Weatherwax, Jimmy Workmann, Jerry Meesing, Brody Smith.



 

Pubert Addams 

Najmłodsze dziecko w rodzinie, raczkujący bobas ściągający na siebie ciągłe kłopoty. Za sprawą wąsów jest podobny do Gomeza jak dwie krople wody Jest to postać, która pojawiła się jedynie w drugiej części kinowych przygód Addamsów).

Thing T. Thing




Rączka jaki jest każdy widzi. Najczęściej pomaga domownikom w codziennych obowiązkach. Jest też świetnym roznosicielem poczty i masażystą Gomeza oraz łysiny wujka Festera. Po za tym, czy wyobrażacie sobie rodzinę Addamsów bez rączki? No właśnie ja też nie.

Kuzyn Coś

Kuzyn Coś to gentleman w każdym calu jak przystało na chodzącą kupę włosów (perukę). Na głowie zawsze ma gustowny melonik, nosi również czarne lub różowe okulary zwane „lenonkami”. Mówi w niezrozumiałym języku, a mimo to kobiety go uwielbiają, pewnie za jego fryzurę i osobowość.

CDN... .